Pisco en Paracas

Naar Pisco gaan we niet om ons te goed te doen aan het lekkere gelijknamige sterke drankje (althans dat is niet de hoofdreden), noch om de schoonheid van dit dorpje, want na de dodelijke aardbeving 2 jaar geleden lijkt deze plaats nog steeds een beetje op oorlogsgebied... maar wel om van hieruit het Nationale Park Paracas te bezoeken. Dit park wordt ook wel Galapagos voor de armen genoemd en aangezien we onze plannen naar Darwin´s paradijs hebben opgeborgen wegens onbetaalbaar, zijn we al heel blij hier een glimp van de verscheidenheid van de fauna op te vangen, al slaat het arm ook op de diversiteit van de beesten!

De zeeleeuwen waren niet echt talrijk, maar dat werd ruimschoots gecompenseerd door de grootste groepen vogels die we ooit gezien hebben. Letterlijk duizenden eensgezinde zwarte stipjes aan de hemel vliegen en masse naar een goede visplaats. Niet altijd simpel om hun "raketten" te ontwijken...

Later bezoeken we ook nog het schiereiland, waar we geconfronteerd worden met de gevolgen van de kracht der natuur. De bewuste aardbeving deed "de Kathedraal" instorten, een veel gefotografeerde natuurlijke rotsformatie. Een "voor en na" zegt genoeg...